25 faktów o reniferach - pięknych zwierzętach w górach

Czy znasz te fakty o reniferach? Renifer to zwierzę z długą tradycją w naszym kraju, a w okresie Bożego Narodzenia można być może mają również nadzieję zobaczyć renifery Świętego Mikołaja. Ale czy wiesz, jak renifery znajdują pożywienie zimą i co odróżnia je od wszystkich innych jeleniowatych?

Spotkania z reniferami

Jeśli mieszkasz w Skandynawii, nie jest wykluczone, że w pewnym momencie spotkałeś renifery, nawet jeśli nie spotykamy ich tutaj. Sztokholm od razu. Widzieliśmy jednak wiele reniferów podczas naszej podróży kamperem po północnej Szwecji w 2010 roku (ach, jak dawno temu!) - przechodziły przez drogę przed kamperem i spacerowały po co najmniej jednym z kempingów. Widzieliśmy również renifery, gdy niedawno odwiedziliśmy piękne Bodö w Norwegii. Zapraszamy na spotkanie z tymi pięknymi zwierzętami! Jakie są Twoje doświadczenia z reniferami?

Fakty o reniferach

Zebraliśmy tutaj wiele interesujących faktów na temat reniferów. Oczywiście nie jesteśmy ekspertami w dziedzinie reniferów, ale spędziliśmy dużo czasu na poszukiwaniu informacji. Czasami różne źródła podają nieco inne fakty na temat reniferów, a my dołożyliśmy wszelkich starań, aby znaleźć informacje, które wydają się spójne i wiarygodne. Ciesz się!

1. renifery występują na trzech kontynentach

Renifery występują w najbardziej wysuniętych na północ częściach Północy, w północnej Rosji i w Ameryce Północnej, co oznacza, że można je znaleźć na trzech kontynentach. Północnoamerykańskie dzikie karibu znane są z długich sezonowych migracji w dużych stadach.

2. istnieją różne podgatunki reniferów - niektóre z nich występują na różnych wyspach.

Istnieje kilka różnych podgatunków reniferów, a większość z nich wyróżnia się rozmiarem lub kolorem futra. Na przykład renifery występują na różnych wyspach i w odległych miejscach, takich jak Grenlandia, Svalbard i Ellesmere Island w arktycznej Kanadzie.

3. renifery ze Svalbardu mają krótkie nogi

Na Svalbardzie występuje również podgatunek renifera, który różni się od innych tym, że ma krótsze nogi. Renifer ze Svalbardu jest odrębnym podgatunkiem, najbliżej spokrewnionym z reniferami z Grenlandii.

4. dzikie renifery żyły kiedyś w Szwecji

Uważa się, że do końca XIX wieku w Szwecji żyły dzikie renifery, zarówno leśne, jak i górskie. Renifery występowały w dużych stadach w całej północnej Szwecji i były przedmiotem polowań. W 1879 roku podjęto działania mające na celu ochronę dzikich reniferów, ale do tego czasu prawdopodobnie nie pozostało ich już wiele i dziś gatunek ten jest uważany za wymarły w skali kraju.

5. renifery istniały na Gotlandii

W XVIII wieku renifery zostały przetransportowane na Gotlandię i wyspę Gotska Sand Island. Nie wiadomo, czy renifery były dzikie, czy udomowione, a ostatnie z nich zostały zastrzelone na początku XIX wieku.

6. Dzikie renifery występują w kilku miejscach

Chociaż dzikie renifery nie występują już w Szwecji, można je znaleźć w kilku innych miejscach na świecie. Dzikie renifery występują w Rosji, w północnych częściach Ameryki Północnej i na niektórych wyspach arktycznych. Dzikie renifery występują również w Norwegii.

7. reintrodukcja dzikich reniferów w Szwecji była przedmiotem dyskusji

Reintrodukcja dzikich reniferów była wielokrotnie dyskutowana. Argumenty koncentrowały się na bioróżnorodności i fakcie, że dzikie renifery mogłyby służyć zarówno jako zwierzyna łowna, jak i atrakcja turystyczna.

8. zarówno byki, jak i krowy mają rogi

Renifer, który jest jedynym gatunkiem z rodzaju "Rangifer", jest jedynym jeleniem, u którego obie płcie mają rogi. Korona byka osiąga od 50 do 130 centymetrów i waży do 15 kilogramów, podczas gdy korona krowy osiąga tylko od 20 do 50 centymetrów.

9. Byki zrzucają rogi przed krowami.

Byki zrzucają rogi po jesiennej rui. Starsze osobniki mogą zrzucić rogi już w grudniu, a młodsze w lutym. Krowy zachowują rogi przez całą zimę i zrzucają je dopiero po wycieleniu.

10. drogi renifer ma wiele imion

Wśród reniferów samiec nazywany jest bykiem lub sarvem. Jeśli samiec jest wykastrowany, może być nazywany stadem. Samica nazywana jest krową, vaja lub simla. Kilka z tych słów (sarv, vaja i härk) to słowa zapożyczone z języka lapońskiego.

11. kolor reniferów może się różnić

Renifery często mają ciemny szaro-brązowy kolor, ale odcień może się różnić, zwłaszcza u reniferów udomowionych. Renifery są również jaśniejsze zimą niż latem, ponieważ kolor pomaga chronić je przed drapieżnikami. Istnieje również pewien podgatunek renifera, który jest prawie biały przez cały rok.

12. futro renifera jest dobrym izolatorem

Futro renifera składa się z włosów, które częściowo składają się z pustych komórek powietrznych, które zapewniają doskonałą ochronę przed zimnem. Ponadto renifery mają gęsty i ciepły podszerstek.

13) Podczas chodzenia reniferów słychać trzaskanie.

Kiedy renifer chodzi, słychać trzaskanie. Jest to spowodowane przyczepem ścięgna w tylnej nodze, które ślizga się po kości, wytwarzając dźwięk. Nie jest jasne, jakie jest znaczenie tego dźwięku, ale może on ułatwiać reniferom trzymanie się razem w ciemności i we mgle.

14) Renifery używają kopyt do znajdowania pożywienia w śniegu.

Renifery mają twarde, dwuczęściowe kopyta, które są dobre do poruszania się po twardym i kamienistym podłożu. Kopyta są również dobre do wykopywania pożywienia ze śniegu w zimie.

15) Renifery mają dobrze rozwinięty zmysł węchu.

Zmysł węchu renifera jest bardzo dobrze rozwinięty i pomaga zwierzęciu znaleźć pożywienie, takie jak porosty, pod grubą warstwą śniegu.

16) Renifery lubią grzyby

Renifer jest przeżuwaczem roślinożernym i zjada wiele rodzajów roślin, takich jak trawy, porosty, podkładki, ryż liściasty i różne zioła. Lubią również grzyby, takie jak pieczarki, łuski ryżu i śmietany.

17) Nowonarodzone cielę renifera może chodzić wkrótce po urodzeniu.

Okres godowy reniferów przypada między wrześniem a październikiem, a cielęta rodzą się między kwietniem a czerwcem. Nowonarodzone cielęta, które ważą od 4 do 6 kilogramów po urodzeniu, są w stanie stać i chodzić zaledwie kilka godzin po urodzeniu.

18) Renifery starzeją się szybciej niż byki

Renifery (wajory) mogą żyć do 20 lat, a czasem nawet dłużej. Książęta (wykastrowane renifery) również mogą dożyć sędziwego wieku, podczas gdy byki (maciory) mają znacznie krótszą żywotność.

19) Renifery są szybkie

Renifery często podróżują na długich dystansach i w razie potrzeby potrafią szybko biegać. Renifery mogą biegać z prędkością 80 km/h.

20. renifery są narażone na wiele różnych zagrożeń

Renifery mogą zostać zabite przez osuwiska i lawiny, a jeśli zimą skorupa lodowa na ziemi stwardnieje, grozi im śmierć głodowa, ponieważ nie mają dostępu do pożywienia pod śniegiem. Istnieją również drapieżniki, które mogą zabijać renifery, takie jak wilki, rosomaki, rysie i niedźwiedzie. Ludzie również mogą stanowić zagrożenie.

21. ludzie polowali na renifery już w czasach prehistorycznych

W czasach prehistorycznych renifery były znacznie dalej na południe niż obecnie, a groty włóczni wykonane z rogu renifera zostały znalezione w Saint-Antonin-Noble-Val we Francji, które mają od 12 000 do 15 000 lat. Renifery są również przedstawiane w 20 ze 133 malowanych jaskiń we Francji i w trzech z 72 jaskiń w Hiszpanii.

22. Hodowla reniferów ma długą historię

Istnieją źródła historyczne wskazujące, że Lapończycy zajmowali się hodowlą reniferów już w IX wieku, choć nie wiadomo, w jakim zakresie. Hodowla reniferów ma również długą historię na Syberii. Na Alasce, w Kanadzie i na Grenlandii hodowla reniferów pojawiła się dopiero w XIX wieku.

23. można wykorzystać wszystkie części renifera

Udomowione renifery były tradycyjnie wykorzystywane jako zwierzęta mięsne, ale także do produkcji mleka i sera. Skóra mogła być wykorzystywana do wyprawiania skór, a kości do produkcji narzędzi. Żołądki były również używane jako naczynia na żywność, a niektóre ścięgna były używane do szycia futra i skóry.

24. w niektórych miejscach renifery były wykorzystywane do jazdy konnej.

W wielu różnych kulturach renifery były wykorzystywane jako zwierzęta pociągowe i juczne. W niektórych kulturach renifery były również wykorzystywane do jazdy konnej, w tym przez rdzennych mieszkańców Syberii - Ewenków.

25. w Szwecji wypas reniferów odbywa się od Idre na północ.

Obecnie hodowla reniferów w Szwecji odbywa się od Idre na południu do Karesuando na północy. Szwedzkie ustawodawstwo (Ustawa o hodowli reniferów) ogranicza hodowlę reniferów do tych, którzy są członkami jednej ze szwedzkich wiosek Lapończyków. Migracja reniferów jest kontrolowana przez Lapończyków za pomocą helikopterów, skuterów śnieżnych i pojazdów terenowych.

Więcej ciekawostek o reniferach

• Renifer Świętego Mikołaja to renifery, które ciągną sanie Świętego Mikołaja. W kulturze amerykańskiej mają one tendencję do latania, a imiona ośmiu reniferów to Dasher, Dancer, Prancer, Vixen, Comet, Cupid, Donner i Blitzen.
• Rudolf czerwononosy renifer to popularna świąteczna opowieść o reniferze Rudolfie, któremu dokuczano z powodu jego czerwonego pyszczka, ale potem dostąpił zaszczytu zaprzęgnięcia do sań Świętego Mikołaja.
• Czystość na talerzu nie jest niczym niezwykłym. Na przykład kawior z renifera, stek z renifera lub souvas (solone i lekko wędzone mięso renifera)?

Więcej faktów o reniferach?

Czy znasz więcej interesujących faktów na temat reniferów? A może możesz podzielić się jakąś ekscytującą historią o reniferach?

Wszystkie zdjęcia w poście o reniferach zostały zapożyczone z Pixabay, z wyjątkiem zdjęcia nagłówka i zdjęcia pod nagłówkiem "Spotkania z reniferami", które są naszego autorstwa.