Szczęśliwego piątku: Oto moje życie. Część 7

Ok, zaczynamy! Peter przy klawiaturze i kontynuujemy z nowymi czasami. W drużynie unihokeja mieliśmy wielkie plany dla Kallhäll IF, więc dlaczego by się nie rozwinąć. Trenowaliśmy 2 dni w tygodniu i graliśmy w trzech seriach w każdy weekend, a jedna z serii była przeciwko dorosłym, a ta grupa miała tylko 16 lat, ale będą zahartowani.

Podróżowaliśmy jak szaleni między meczami i zajmowało nam to dużo czasu, ale wychowaliśmy 20 szalonych nastolatków na przedmieściach, którzy chcieli rozwalić wszystko, co wpadło im w ręce. Jeździliśmy na turnieje i nawet zagraliśmy w finale przeciwko Falun jednego roku, więc poszło nam bardzo dobrze. Kilka lat temu niektórzy z drużyny powiedzieli mi, że byłem dla nich mentorem w radzeniu sobie z życiem i och, jak to rozgrzało, rozgrzało bardziej, niż wielu ludzi może sobie wyobrazić.

Wiatry się zmieniają

W międzyczasie mój syn Robin nie chciał już ze mną mieszkać, ponieważ nie był z nami szczęśliwy i było mu ciężko. Trenował i grał w drużynie, ale tylko po to, by mnie zobaczyć. Miłość do mojej żony skończyła się i nie wiedziałem już, co to znaczy. Żyję emocjami i potrzebuję ich, DUŻO, a miłość przyszła jak list pocztą.

Mieliśmy wiele imprez w naszym domu szeregowym i pewnego dnia dziewczyna o imieniu Helena przyszła z nami na imprezę i co za miła dziewczyna, pomyślałem, ale nic więcej i życie toczyło się dalej. W ciągu roku od czasu do czasu w naszym domu odbywały się imprezy, a ta dziewczyna pojawiała się czasami i nagle nie mogłem wyrzucić jej z głowy. Miałem 43 lata i utknąłem w roli ojca, a każdy dzień wyglądał tak samo. Moja żona była z tego zadowolona, ale ja chciałem od życia znacznie więcej.

Helen

Ta dziewczyna Helena weszła mi do głowy. Nie wiem, czy to przez zapach,

Uczucie w żołądku lub to, co się stało, ale MUSIAŁEM ją znowu zobaczyć. Zaprosiłem ją osobiście na imprezę i czułem się, jakbym znów miał 14 lat. Przerażony, pocą mi się ręce, nie mogę spać, haha, a do tego musiałem mówić o wszystkim, w czym jestem dobry, jak cholerny sprzedawca. OMG Zrobię z siebie kompletnego głupca.

Helena miała wszystko, czego oczekiwałem od dziewczyny i była po prostu WOW. Stworzyliśmy pół godziny w środku nocy sam na sam i wyjaśniłem, co czuję, a ona poczuła to samo i co za ulga. NOWA NOC, szampan, nie pieprzyć szampana, MIŁOŚĆ, tak MIŁOŚĆ, spokój i WOLNOŚĆ, wreszcie WOLNOŚĆ. Po 12 latach przyszło rozdroże i poszedłem swoją drogą ku przyszłości.

Nowe czasy

Helena i ja bardzo się w sobie zakochaliśmy, więc nie było już odwrotu. Po rozmowie z żoną o rozwodzie i wszystkich trudnych rzeczach, które się pojawiły, wyprowadziłem się po 3 bardzo trudnych miesiącach. Próby perswazji, taktyki uwodzenia, płacz, kłótnie, dzieci do góry nogami, przyjaciele i rodzina nienawidzący mnie każdego dnia za moje działania.

Wiem, że zraniłem wielu ludzi, ale nie mogłem żyć przez kolejne 40 lat, aby zadowolić innych. Z całym doświadczeniem, jakie miałem w życiu, w jakiś sposób wiedziałem, że Helena jest tą jedyną, albo my wiedzieliśmy. Przyjaciele Heleny powiedzieli jej, że Peter wycofa się, gdy nadejdzie presja, ale ona wiedziała, że tego nie zrobi. Wziąłem swój sprzęt stereo i ubrania i przeprowadziłem się. Miałem dwóch synów, a Helena jednopokojowe mieszkanie na St:Eriksplan w Sztokholmie o powierzchni 22 metrów kwadratowych i dwa domowe szczury, TOP! Co robimy teraz?

Przyszłość

Podnajmowaliśmy mieszkanie z trzema sypialniami w Sundbyberg i to był czas, kiedy musieliśmy zmienić sytuację. Mój najmłodszy syn Billie, który miał 7 lat, przyszedł do nas drugiego dnia i miał swoje zdanie.

Łóżko w mieszkaniu dla nas dorosłych było szerokie na 120 osób i nie podobało mu się to, ponieważ prawie leżeliśmy jeden na drugim. Tylko mój tata i moja mama mogą to robić. Cała nasza trójka pojechała do IKEA i kupiła duże podwójne łóżko, a on uznał, że jest ok, CHECK!

Rozwód jest trudny dla dzieci i oczywiście mieliśmy wiele problemów w okresie przejściowym, ale Helena była fantastyczna z moim najmłodszym synem Billie. Nie radził sobie w szkole, co myśleliśmy, że było spowodowane rozwodem, ale później okazało się, że był to większy problem, niż kiedykolwiek zdawaliśmy sobie sprawę.

Mój najstarszy syn Robin zawsze chodził jak po szynach i robił w życiu wszystko dobrze, wręcz przerażająco. Zawsze szczęśliwy, opiekuńczy, rozsądny i taki jest do dziś. Helena i ja rozmawialiśmy również o tym, że chcemy więcej podróżować i gdzie chcemy się udać. Oboje powiedzieliśmy, że chcemy podróżować po Nowej Zelandii i Koleją Transsyberyjską przez Rosję.

Znowu się zaczyna, haha

Plan był taki, aby całkowicie wyremontować mieszkanie Heleny, sprzedać je i znaleźć coś większego w ciągu 6 miesięcy. Bycie świeżo zakochanym, pragnienie miłości i poznania się emocjonalnie nie było na mapie, więc zapomnij o tym, ponieważ mieliśmy "MISJĘ".

Już w weekend pierwszego tygodnia, kiedy się wprowadziliśmy, zaczęliśmy wyburzać studio Heleny i przenosić wszystkie jej rzeczy do mieszkania, które wynajęliśmy. Każdego wieczoru i każdego weekendu remont szedł pełną parą, a Billie tam była. Zostawiając Billie każdego ranka w szkole w złym kierunku w Sztokholmie, pracując, odbierając, jedząc i remontując. Co drugi tydzień z dziećmi i co drugi tydzień bez.

To musi działać!

Po 3 miesiącach mieszkanie było gotowe, a my dostaliśmy za nie 1,1 miliona i była to jedna z lepszych sprzedaży w Sztokholmie w tamtym czasie. Po tym, jak agent nieruchomości wziął swoje pieniądze, mieliśmy milion koron. Helena nie ma prawa jazdy i nie chciała przeprowadzać się zbyt daleko od miasta, więc skupiliśmy się na Sundbybergu. Helena studiowała, a ja miałem uwagi, więc nikt nie mógł pożyczyć, no i oczywiście w Sundbybergu, trudnej lokalizacji, nie było większych mieszkań za milion!

Właśnie wtedy pojawiła się oferta sprzedaży starego biura, które właśnie zostało przekształcone w kondominium z ceną wywoławczą 600 000 i 76 metrami kwadratowymi. 4 pokoje biurowe w jasnych kolorach ze szklanymi taflami między pokojami, bibelotowa kuchnia i obrzydliwa łazienka. Sufity o wysokości 2,2 metra i mnóstwo systemów wentylacyjnych pod sufitem wyłożonym kafelkami. GRANDIOSO MUSIMY GO MIEĆ!!!!!

Helena prawie przewróciła się do tyłu, ale zobaczyłem wszystkie możliwości i mój mózg wpadł w nadbieg. Skończyłem rysować mieszkanie w 5 minut w mojej głowie, więc chciałem zacząć od razu. Odbyła się licytacja i dostaliśmy go dokładnie za milion, więc mieliśmy teraz nieco ponad dwa miesiące na zorganizowanie tego.

"Zburzyliśmy całe biuro i wszystkie urządzenia wentylacyjne w sufitach, które kupiliśmy, i pozostała jedna ściana nośna. Teraz mieliśmy 76 metrów kwadratowych i wysokość sufitu 3 metry, i byłby to apartament z trzema sypialniami w stylu barokowym. Helena miała trochę oszczędności, mogłem zdobyć trochę pieniędzy, miałem też swoją firmę budowlaną. Jak zwykle w moim życiu, sen jest przereklamowany, więc ruszyłem pełną parą do remontu, ale nie byle jakiego. Helena również uwielbiała stary styl połączony z nową technologią.

Jaki czas

W międzyczasie babcia Heleny przeprowadziła się do domu w wieku 93 lat i przez całe życie kupowała stare meble. Helena była u babci w Halmstad i wybrała to, co chciała, więc podczas remontu przyjechała do nas ciężarówka z meblami z XVIII i XIX wieku, które idealnie pasowały do tego, co mieliśmy na myśli.

Nie mogliśmy zrobić pokoju dziecięcego i łazienki, ale mogliśmy się wprowadzić. Kontynuowaliśmy remont każdego dnia przez kolejne dwa lata, aby uzyskać to, czego chcieliśmy. Wcześniej nauczyłem się marmurkować, drutować, układać rury, malować, układać płytki i budować. Marmurkowanie sufitu w salonie było nowym wyzwaniem, ponieważ oczywiście sufity powinny być marmurkowane, jeśli myślisz o XVIII wieku.

W drugim roku remontu dostaliśmy szansę na zakup 42-metrowego mieszkania obok nas, które również było starym biurem. Mieliśmy już wrzucony piąty bieg, więc TERAZ JEDZIEMY! Wzięliśmy pożyczkę pod zastaw mieszkania i kupiliśmy je za 860 000. Wyburzyliśmy wszystko i kontynuowaliśmy pracę przez całą dobę.

Nie było czasu na unihokej czy nadgodziny. Po 3 miesiącach sprzedaliśmy go za 1,3 miliona. Po odliczeniu podatków i wydatków na koncie zostało nam 300 tysięcy i co mieliśmy zrobić z tymi pieniędzmi? PODRÓŻOWAĆ! Teraz nasza podróż zaczyna się na poważnie. Rosja i Nowa Zelandia, NADCHODZIMY!

2003-2006. Teraz i Ty możesz uzupełnić lub coś wspaniałego z tego tygodnia!

Następny tydzień: Podróżowanie po świecie, zakup kampera i fobia społeczna

Przegapiłeś ostatni Szczęśliwy Piątek? Przeczytaj Oto moje życie, część 6