Ruiny kościołów w Szwecji - 25 fajnych ruin kościołów i klasztorów

Ruiny kościołów w Szwecji lub ruiny klasztorów, jak kiedyś mogły być, można znaleźć tutaj. Na samej Gotlandii znajdują się 92 średniowieczne kościoły i kilka kościołów na wyspach, z których wiele to bardzo piękne ruiny.

Ruiny kościoła w Szwecji

Jest coś wyjątkowego w ruinach kościołów, klasztorów i zamków. Historia kryje w sobie tajemnicę i można wyczuć wszystko, co mogło się tam kiedyś wydarzyć. To tak, jakbyś był w filmie lub w innym świecie, kiedy myślisz o tym, jak kiedyś wszystko wyglądało. Oto 25 ruin kościołów w Szwecji. Wiele z nich widzieliśmy sami, ale mamy też kilka, które planujemy zobaczyć w przyszłości.

1. ruiny kościoła św. Olava w Sigtunie, Szwecja.

Budowa kościoła św. Olava rozpoczęła się prawdopodobnie na początku XII wieku. Przeprowadzono tu kilka wykopalisk ze względu na ciekawość niezwykłej architektury kościoła. Prezbiterium jest większe i dłuższe niż nawa, co wskazuje, że prawdopodobnie planowano zbudować równie potężną nawę, ale z jakiegoś powodu budowa została wstrzymana.

Wykopaliska wykazały również, że ruiny kościoła, które dziś widzimy, spoczywają na jeszcze starszym budynku, który być może jest najstarszym kamiennym kościołem w Szwecji. Tuż obok kościoła znajduje się również mały dom z wyschniętą studnią. Dom jest starszy niż kościół i mógł zostać zbudowany w tym miejscu, ponieważ znaleziono święte źródło.

Święty Olav żył około 1000 roku, był królem Norwegii, a także świętym narodowym tego kraju. Na początku XI wieku kilkakrotnie podróżował przez Sigtunę. Dziś miasto jest interesujące z kilku powodów. Znajduje się tu między innymi kilka wspaniałych ruin szwedzkich kościołów.

2. ruiny kościoła św. Piotra w Sigtunie

Sigtuna jest także domem dla ruin kościoła św. Piotra. Kościół św. Piotra został ukończony około 1100 roku i prawdopodobnie może być bezpośrednio powiązany z władzą królewską. Uważa się również, że kościół ten mógł być katedrą archidiecezji przed przeniesieniem do Gamla Uppsala w 1190 roku.

Kiedy król Eryk Segersäll założył Sigtunę w latach osiemdziesiątych IX wieku, jego celem było stworzenie królestwa inspirowanego królestwami południowej Europy. W tym czasie władza królewska walczyła o wzmocnienie królestwa i jego roli jako głowy kościoła. Aby osiągnąć ten cel, ważna była współpraca z kościołem i stworzenie chrześcijańskiego miasta.

Wysoko w fasadzie centralnej wieży zwróconej w stronę nawy znajduje się portal. Być może był on używany jako portal koronacyjny, w którym król pojawiał się podczas corocznych uroczystości, wzmacniając w ten sposób swoją pozycję jako człowieka bliższego Bogu.

3. ruiny kościoła Rytterne poza Västerås.

W pobliżu zamku Tidö znajdują się dwie warte obejrzenia ruiny szwedzkich kościołów, Stora i Lilla Rytterne. Ruiny te są jednymi z najstarszych zabytków chrześcijańskich w Västmanland, pochodzącymi z XIII lub XIV wieku.

Ostatnie nabożeństwo w kościele Lilla Rytterne odbyło się w 1817 roku, a dziś oba kościoły są ruinami. Wyjątkową rzeczą w tych kościołach jest to, że miały wieże wbudowane w kościół, co było nowością w XIII wieku i czymś, na co nie każdy mógł sobie pozwolić. Dziś ślady starych kościołów można znaleźć w nowym kościele Rytterna, w tym chrzcielnicę z XII wieku i szafkę ołtarzową z XV wieku.

W ruinach kościoła Stora Rytterne znajdują się płyty nagrobne z XVII wieku i dwa kamienie runiczne z początku XI wieku. Ludzie, którzy wznieśli te kamienie, byli chrześcijanami, ale miejsce to mogło być również miejscem spotkań w czasach przedchrześcijańskich.

4. kościół parafialny Kärnbo w Mariefred.

Kościół parafialny w Kärnbo został zbudowany pod koniec XII wieku i składał się z nawy oraz węższego prezbiterium z półkolistym zakończeniem na krótszej ścianie. W XVI wieku nawę przedłużono i dobudowano kruchtę. Na dłuższym boku kruchty znajduje się kamień runiczny, który opowiada historię Ragny, który kazał wznieść kamień po młodym synu Gudbjörna.

W 1624 r. ukończono budowę kościoła Mariefreda, a kościół Kärnbo został splądrowany. Do 1758 r. istniało ryzyko zawalenia się dachu i usunięto resztę inwentarza. W XIX wieku kościół popadł w ruinę, a teren był wykorzystywany jako pastwisko dla świń z królewskiej farmy Gripsholm, a kościół był popularnie nazywany kościołem świń. Ruiny kościoła zostały odnowione w latach dwudziestych XX wieku.

5. Ruiny opactwa Vreta w Ljungsbro

Opactwo Vreta zostało założone jako klasztor benedyktyński na początku XII wieku. Król Inge Starszy i jego żona Helena podarowali ziemię pod klasztor, który był jednym z pierwszych klasztorów w Szwecji.

Klasztor działał do lat 80-tych XV wieku, kiedy to zmarły ostatnie zakonnice. Dziś w wiosce kościelnej klasztoru Vreta znajdują się częściowo zrekonstruowane ruiny klasztoru, kościół klasztorny, dom klasztorny i wiele innych budynków.

Dom klasztorny jest jednym z niewielu w pełni zachowanych budynków klasztornych w Szwecji, z imponującym kamiennym magazynem z XIII wieku. W jednej części znajduje się wystawa zawierająca zarówno informacje, jak i różne zachowane kamienne artefakty.

6. ruiny klasztoru Alvastra w Ödeshög.

Opactwo Alvastra zostało założone w XII wieku i wraz z opactwem Nydala w Värnamo było pierwszym klasztorem cysterskim w krajach nordyckich. Jako poprzednik, Alvastra założyła następnie klasztory w Varnhem, Julita i Gudsberga.

Klasztor Alvastra jest znany między innymi dlatego, że to właśnie tutaj św. Birgitta otrzymała niektóre ze swoich najsłynniejszych objawień. To również tutaj poczuła się powołana, by stać się "oblubienicą i rzeczniczką Chrystusa". Życie klasztorne w Alvastra trwało aż do rozwiązania klasztoru około 1530 roku, w związku z reformacją.

Wszystko, co pozostało do dziś, to ruiny i trzeba użyć wyobraźni, aby wyobrazić sobie, co było kiedyś: Kościół klasztorny Najświętszej Marii Panny, zakrystia, skrzydło mnichów z dormitorium i gabinetem, biblioteka, krużganek, jadalnia mnichów, infirmeria, dom opata, dziedziniec klasztorny i inne budynki.

7. ruiny klasztoru Gudhema w Falköping.

Klasztor Gudhem działał jako klasztor zakonny od XII wieku do 1529 r. Klasztor był powiązany z zakonem cystersów i przeżywał swój rozkwit w XIII wieku.

Około 1175 r. posiadłość Gudhem została podarowana klasztorowi przez króla Knuta Erikssona. Kolejnym darczyńcą klasztoru była Katarina Sunesdotter, wdowa po królu Eriku Erikssonie (1216-1250).

Obok ruin klasztoru Gudhem znajduje się kościół Gudhem, który został zbudowany między 1160 a 1200 rokiem. W pobliżu warto odwiedzić Ekornavallen, ogromne starożytne cmentarzysko. Najstarsze z nich pochodzą z około 33oo r. p.n.e., a najmłodsze z epoki wikingów, około 800-1050 r. n.e., a największe z nich nosi nazwę Girommen.

8) Stary kościół Ytterby w Kungälv, Szwecja

Stary Kościół Ytterby, obecnie ruina, znajduje się w Ytterby w gminie Kungälv. Kościół został zbudowany w XII wieku w stylu romańskim, w ówczesnej Norwegii.

Kościół był przez długi czas nazywany kościołem św. Halvarda, ponieważ był poświęcony św. Halvardowi, świętemu marynarzy. W jednym z rogów ruin znajduje się kamień z dwiema rzeźbionymi głowami, pochodzący z wczesnego średniowiecza.

Mówi się, że przedstawiają one świętego Halvarda i kobietę, którą próbował uratować przed utonięciem, co zamiast tego doprowadziło do jego własnego utonięcia. Zgodnie z legendą, ziemia skończy się, gdy kamień dotrze do ziemi, co stanie się pewnego dnia, jeśli nie zapobiegnie się temu, ponieważ ściany osiadają i powoli toną.

9. Ruiny kościoła Gödestad w Varberg

Ruiny kościoła w Gödestad znajdują się w pobliżu nowego kościoła w Gödestad i niedaleko stacji radiowej Grimeton w Halland. Średniowieczny kościół w Gödestad składał się z prostokątnej nawy bez prezbiterium i mieścił około stu osób. Na zachód od kościoła stała dzwonnica.

Średniowieczny kościół został zburzony podczas budowy nowego kościoła w 1897 roku, ale mury były tak mocne, że nie można było ich całkowicie zburzyć. Ruiny zostały zachowane w 1934 roku.

Wokół kościoła znajduje się cmentarz z nagrobkami, a obiekt jest obecnie wpisany na listę zabytków.

10. kościół na wyspie Elinghem na Gotlandii

Elinghems ödekyrka to ruiny kościoła w parafii Hangvars w północno-zachodniej Gotlandii. Kościół został zbudowany w połowie XIII wieku i do około 1600 roku był kościołem parafialnym w parafii Elinghem.

Kościół jest w ruinie od XVII wieku, prawdopodobnie z powodu pożaru. Ostatnim księdzem był Rasmus Rodeus, który zmarł w 1617 roku.

11. kościół na wyspie Gann na Gotlandii

Kościół na wyspie Gann, który dziś jest ruiną kościoła, został zbudowany w połowie XIII wieku dla parafii Gann. Kościół został prawdopodobnie opuszczony w XVI wieku.

Ruiny składają się z dwóch chórów, nawy i kwadratowej wieży, a budynek kościoła został prawdopodobnie otynkowany w swoim pierwotnym stanie. Jest to jedna z wielu ruin szwedzkich kościołów na Gotlandii, których jeszcze nie widzieliśmy, ale planujemy to zrobić.

12. ruiny kościoła św. Mikołaja w Visby

Mikołaja zaczęto budować około 1220-1230 roku, jako kościół parafialny dla Niemców w północnej części miasta. Mikołaja na cześć świętego Mikołaja, który był patronem marynarzy i kupców.

Niestety podczas budowy wybuchł pożar, a sąsiednia katedra została konsekrowana jako kościół parafialny. Po pożarze kościół św. Mikołaja został przejęty przez braci dominikanów, którzy przekształcili go w kościół klasztorny. Kościół i klasztor zostały spalone podczas ataku Lubeczan na Visby w 1525 r., a z powodu reformacji nigdy nie zostały odbudowane.

Pod koniec XVIII wieku burmistrz Peter Herman Grevesmühl zezwolił na zabranie z ruin materiałów budowlanych. Obecnie jest on czasami wykorzystywany jako miejsce koncertów.

13. ruiny kościoła Drottena w Visby

Kościół Drottena został zbudowany około 1240 roku jako kościół parafialny dla Niemców w centrum Visby. Kościół był poświęcony św. Trynitarzowi, ale nazywano go kościołem Trójcy Świętej. Później stał się znany jako "Drotten", co oznacza księcia lub króla, a w tym przypadku bardziej prawdopodobne jest interpretowanie go jako Pana Boga.

Tuż obok ruin kościoła Drotten znajdują się ruiny kościoła St Lars. Według legendy bogaty kupiec miał dwie córki, które nie mogły się dogadać, a ponieważ nie mogły uczęszczać do tego samego kościoła, kazał zbudować dwa kościoły. Dlatego też oba kościoły są czasami nazywane kościołami rodzeństwa lub kościołami siostrzanymi.

14. ruiny kościoła St Lars w Visby.

Kościół św. Larsa został zbudowany na początku XIII wieku. Nazwa kościoła pochodzi od świętego Wawrzyńca, który został zamęczony na płonącej słomie po tym, jak rozdał kościelne skarby biednym i odmówił przekazania ich władzom.

Kościół został prawdopodobnie ukończony około 1210-1220 roku i stał się kościołem parafialnym dla rosnącej populacji Visby. Wkrótce potem kościół Drotten został zbudowany jako kościół parafialny dla Niemców. Oba kościoły zostały opuszczone podczas reformacji w XVI wieku.

15. Ruiny kościoła św. Klemensa w Visby

Klemensa jest jednym z najstarszych kościołów w Visby. Klemensa jest jednym z najstarszych kościołów w Visby. Jego najstarsze części zostały prawdopodobnie zbudowane w tym samym czasie co kościół św. Hansa, około 1060 r., kiedy miasto zostało podzielone na dwie parafie. Sankt Clemens był kościołem parafialnym dla Gotlandczyków w północnej parafii miasta, Sankt Clemens Parish.

Nazwa kościoła pochodzi od świętego Klemensa, który jest morskim świętym, a zatem jest odpowiedni dla żeglujących Gotlandczyków.

16. ruiny św. Görana w Visby

Ruiny kościoła św. Görana znajdują się poza murem obwodowym Visby. Kościół pochodzi z XIII wieku i został zbudowany obok szpitala dla trędowatych, który był używany do połowy XVI wieku.

Ze względu na wysokie ryzyko zakażenia, chorzy nie mogli przebywać w obrębie murów. Kościół został nazwany na cześć świętego Görana, patrona trędowatych.

Kościół i szpital zostały opuszczone dekretem królewskim w 1542 roku, ale były używane przez pewien czas po pożarze miasta w 1611 roku, kiedy to Helgeandshospitalet został naprawiony. Ruiny nie są dostępne dla zwiedzających, ale można je oglądać z zewnątrz.

17. ruiny kościoła św. Hansa i św. Persa w Visby.

Hans i Per to dwie połączone ze sobą ruiny kościołów w Visby na Gotlandii. Kościoły zostały zbudowane w XIII wieku i były poświęcone świętemu Janowi Ewangeliście i świętemu Piotrowi Apostołowi. Najstarszy z nich, św. Hans, był prawdopodobnie, wraz ze św. Klemensem, pierwszym kamiennym kościołem zbudowanym na Gotlandii.

Kościoły zostały zburzone w XVII wieku, ponieważ brakuje ich na mapach z 1646 i 1696 roku. Jednak stosy kamienia pozostały jeszcze na początku XIX wieku. Kamień został wykorzystany między innymi do budowy sąsiedniego Lythberg House.

18. Ruiny kościoła Ducha Świętego w Visby

Helige Andes kyrkoruin, czyli ruiny Helgeandskyrkan, to ruiny szwedzkiego kościoła w Visby na Gotlandii. Kościół został zbudowany na początku XIII wieku, ale jego tożsamość jest kwestionowana.

Niektórzy twierdzą, że kościół był kaplicą duńskiego Knutsgillet. Inni twierdzą, że w rzeczywistości był to kościół św. Jakuba, po raz pierwszy wspomniany w 1226 r. i należący do niemieckiego biskupa Alberta I Ryga. Według innej teorii kościół został zbudowany jako kościół szpitalny.

19. ruiny kościoła św. Katarzyny w Visby

Sankta Katarinas kyrkoruin lub Sankta Karins kyrkoruin, jak jest również znany, to ruiny kościoła w Visby na Gotlandii. Pierwotny kościół został zbudowany przez zakon franciszkanów jako kościół klasztorny dla klasztoru Visby założonego w 1233 roku.

Kościół św. Katarzyny był pierwotnie mniejszy, ale z czasem musiał zostać rozbudowany. W szczytowym okresie, w XV wieku, był to trójnawowy kościół halowy z wieloma wysokimi oknami.

Potężny kościół nigdy nie został w pełni ukończony. W XVI wieku służył przez pewien czas jako szpital, a później popadł w ruinę. Obecnie odbywają się w nim różne wydarzenia, takie jak jarmark bożonarodzeniowy i koncerty.

20. jedyny kościół na wyspie Gotlandia

Bara ödekyrka został zbudowany na Gotlandii w połowie XIII wieku i służył jako kościół parafialny. Kościół zaczął podupadać w XVI wieku i został opuszczony na początku XVII wieku.

W 1923 r. zachowała się ruina, składająca się z kwadratowego prezbiterium i prostokątnej nawy z wieżą. Zachowało się kilka pozostałości, w tym chrzcielnica. Cmentarz jest nadal wykorzystywany jako miejsce pochówku.

21. ruiny romskiego klasztoru na Gotlandii

Opactwo Roma zostało założone w 1163 lub 1164 roku przez mnichów z opactwa Nydala, na miejscu dworu Gotland. Klasztor składał się z kościoła, budynków mieszkalnych dla mnichów oraz budynku z kuchnią i jadalnią. Ruiny, które można dziś zobaczyć, pochodzą ze wspaniałego kościoła klasztornego, który został zbudowany z dużych kamiennych bloków.

Po duńskiej reformacji, około 1531 roku, posiadłości klasztorne zostały przekazane królowi. Budynki, które nie były już potrzebne, niszczały. W XVIII wieku gubernator hrabstwa Johan Didrik Grönhage zbudował nowy dwór, wykorzystując kamień z ruin. 

Podczas II wojny światowej teren był wykorzystywany do celów wojskowych. Zbudowano tu lotnisko wojskowe, a budynki wykorzystywano jako magazyny. Obecnie miejsce to jest popularnym celem turystycznym, a w ruinach klasztoru często organizowane są przedstawienia teatralne.

22. źródło stary kościół na wyspie Olandia

Kościół Källa został zbudowany obok źródła ofiarnego poświęconego świętemu Olafowi. Pierwszy drewniany kościół spłonął w XI wieku, a w XII wieku zbudowano kamienny kościół z murami zewnętrznymi o wysokości 12 metrów. Kościół mógł być używany zarówno do kultu, jak i jako schronienie dla ludności, dlatego miał bardzo mało okien.

Kamień runiczny na wyspie mówi nam, że ludność została schrystianizowana pod koniec XI wieku, a wielu pielgrzymów przechodziło tędy. Port Källa, znajdujący się obok kościoła, był najważniejszym portem Olandii od 1600 roku do początku XX wieku. Tutaj wapień, kamienie podłogowe, stopnie i nagrobki były wysyłane do Szwecji i innych części Europy.

Cmentarz otoczony jest murem z czterema wejściami, a mur wyznacza granicę poświęconej ziemi. Dwie z bram zbudowane są z wapienia pochodzącego z Zamek Borgholmz masywnymi dębowymi drzwiami. Północna brama była uważana za siedzibę zła, a zmarłych przestępców po zachodzie słońca przenoszono do przygotowanego grobu.

23. kaplica św. Brita na Olandii, Szwecja

Zbudowana w XIII wieku kaplica św. Brita była znanym punktem orientacyjnym na wybrzeżu w Kapelludden. Kupcy z całego Morza Bałtyckiego przypływali tu, aby handlować, a wysokie białe szczyty i dach pokryty czerwoną dachówką można było zobaczyć z daleka.

Kaplica służyła przede wszystkim jako magazyn i ochrona przed piratami, a w drugiej kolejności jako miejsce kultu. Tego typu kościoły nazywane są kościołami kupieckimi, a kaplica św. Brita była jedną z sześciu na Olandii. Istnieli "śpiący w kościele", którzy byli zamykani w kaplicy, jeśli zostali zaatakowani i nie mogli jej odblokować pod groźbą.

Nazwa St Brita's Chapel została po raz pierwszy wspomniana w 1551 roku i pochodzi od Brygidy, irlandzkiej świętej. Służyła ona do pochówku kupców, którzy opuścili swoją ojczyznę i nie mogli zostać pochowani na zwykłych cmentarzach, ale patronowała im św. Katarzyna.

Centrum handlowe wokół kaplicy nazywało się Sikavarp i było głównym ośrodkiem handlu towarami takimi jak futra, wata, psy, wosk pszczeli, łój, masło, mięso, ryby i sól. W tym miejscu znajdował się duży wapienny krzyż jako znak wolności rynkowej gwarantowanej przez biskupa Linköping. Pod ochroną krzyża kupcy mogli bezpiecznie handlować, a biskup oczywiście nakładał podatki na sklepy.

Krzyż stał w tym samym miejscu co dziś 800 lat później, ale na małym placu. Przed krzyżem ludzie zawierali umowy i rozstrzygali spory. Tam trzeba było powiedzieć mu prawdę, w przeciwnym razie nie można było wejść, gdy czas na ziemi dobiegł końca.

24. kaplica św. Knuta na Olandii, Szwecja

Kaplica św. Knuta została zbudowana w XII wieku i opuszczona w XVI wieku. Nazwa pochodzi od duńskiego świętego króla Knuta, który zginął w powstaniu w Odense w 1086 roku. Nazwa wskazuje, że miejsce to miało kontakty z Danią i duńskim rodem Knutsgillene.

Był to dziwny czas pod koniec XI wieku, kiedy wszyscy byli chrystianizowani, z cudami i kultem świętych.

Klepkowy krzyż, który pierwotnie znajdował się w kaplicy św. Knuta, obecnie znajduje się w kościele Algutsrum, podobnie jak szafa ołtarzowa, która jest jedną z największych na Olandii. Szafa ołtarzowa została wykonana w Lubece pod koniec XV wieku, a w jej centrum można zobaczyć Chrystusa, Matkę Boską i św.

W rogach znajduje się kilku popularnych świętych. W lewym górnym rogu znajduje się św. Eryk, król Szwedów, a poniżej król Norwegii, św. Olaf - obaj zostali zamordowani. Po prawej stronie znajduje się św. Henryk, biskup Finlandii, a poniżej chrześcijański męczennik św.

Kaplica znajduje się obok największego starożytnego zamku "Gråborg" na Olandii. Gråborg jest starym stanowiskiem archeologicznym i został ponownie otwarty przez duńskich kupców podczas wielkiego handlu z Rosją i Rewalem (dzisiejszym Tallinem) w XII i XIII wieku.

25. ruiny kościoła Balkåkra w Ystad.

Kościół Balkåkra został zbudowany w XII wieku. Kiedy Carl Linnaeus podróżował po Skanii w 1749 roku, pomyślał, że kościół jest "mały i zakryty", a kościół został nazwany "Barkare kyrka".

W 1773 r. Ebba Christina Sjöblad z Marsvinsholm otrzymała prawo do dysponowania dochodami z kościoła w zamian za zarządzanie kościołem Balkåkra. Po jej śmierci zarząd przeszedł na jej syna Erika Ruutha, który zmarł w 1820 r. i został pochowany w grobowcu Ruuthów w kościele Balkåkra.

W XIX wieku wiele średniowiecznych kościołów zostało zburzonych, ale Balkåkra przetrwała, a łuki w kościele zostały zamurowane. W XX wieku przeprowadzono kilka renowacji, aby zachować kościół, a jednym z tych, którzy pomogli, był Magnus Brahe z Krageholm.

Więcej fajnych ruin kościołów w Szwecji

W Szwecji jest oczywiście jeszcze więcej ruin kościołów niż te wymienione powyżej. Oto kilka innych szwedzkich ruin kościołów:

• Ruiny kościoła w Björksvik
• Brunns kyrkoruin
• Ruiny kościoła w Gärdhem
• Ruiny kościoła Kungsäter
• Rya kyrkoruin
• Ruiny kościoła Selånger
• Ruiny kościoła Södra Härene
• Ruiny kościoła Ukna
• Ruiny kościoła West Ed

Czy masz wskazówki dotyczące innych ruin kościołów w Szwecji, które Twoim zdaniem powinny znaleźć się na liście?