Ruiny zamków w Szwecji - 21 fajnych ruin zamków

Ruiny zamków w Szwecji i stare zamki są tak fajne z całą ekscytacją i tajemnicą. Co tak naprawdę wydarzyło się na przestrzeni kilkuset lat, co sprawiło, że na ruinach pojawił się podpis, na który patrzymy i który nas przyciąga. Historia jest w murach i oto nadchodzą fajne ruiny zamku. Dołącz do nas!

Erik Dahlbergh 1625-1703

W XVII wieku Szwecja chciała promować się jako duży, potężny i piękny kraj. Erik Dahlbergh był hrabią Skenäs, baronem Stropsta, lordem Werder, radcą królewskim, marszałkiem polnym, gubernatorem generalnym Liwonii, kanclerzem Akademii Dorpackiej i dyrektorem generalnym krajowych fortyfikacji. Erik otrzymał zlecenie wykonania i wygrawerowania szkiców zamków, kościołów i ważnych osobistości.

Wszystkie stare szkice wciąż tam są, a wiele z nich zostało wykonanych w formie ryciny. Książka Suecia antiqua et hodierna (Starożytna i nowoczesna Szwecja) jest najważniejszym dziełem obrazkowym w naszej historii. Praca Suecia można znaleźć w Internecie lub w Bibliotece Królewskiej przy Humlegårdsgatan 26 w Sztokholmie.

Ruiny zamku w Szwecji

Podróżujemy po Szwecji i piszemy o miejscach docelowych, zamkach, ruinach zamków, zamkach, kościołach, ruinach kościołów i klasztorach. Oto 21 fajnych ruin zamków w Szwecji!

1. ruiny zamku Mörby w Rimbo

W XIV wieku Mörby było farmą, która została rozbudowana w renesansowy zamek w połowie XVI wieku przez Gabriela Kristiernssona Oxenstiernę. Mówi się, że zamek był jednym z najpiękniejszych zamków w Uppland, a jego rozbudowa nie ustawała.

Pierwotnie był to zamek obronny z dwiema wieżami, wieżą bramną ze skrzydłami i dużym murem. W latach trzydziestych XVI wieku zamek został rozbudowany o dwie wiszące wieże, a cały zamek został podniesiony o jedną kondygnację, a w połowie lat pięćdziesiątych XVI wieku do ogrodu zamkowego dodano oranżerię.

W 1700 roku skończyły się pieniądze i zamek powoli zaczął podupadać. W 1728 roku zamek został kupiony przez Arvida Horna, który zamierzał go wyremontować, ale według obliczeń byłoby to zbyt kosztowne. Cały dach był pokryty miedzią, która była bardzo cenna i została zabrana i przeniesiona do sąsiedniego zamku Ekebyholm. W 1740 roku zamek spłonął, a kamienie z niego zostały wykorzystane do budowy pobliskiego kościoła Fasterna. Obecnie ruiny okresowo zamieszkuje dziewięć różnych gatunków nietoperzy. Ruiny zamku Mörby znajdują się na terenie prywatnym i dlatego powinny być odwiedzane tylko wtedy, gdy są otwarte.

2. ruiny zamku Kägleholm w Arboga

W średniowieczu znajdowała się tu posiadłość, której właściciel, Ulf Månsson, był sędzią w Närke i mężem świętej Birgitty. W 1541 r. Gustaw Waza kupił posiadłość i nazwał ją Kägleholm. W 1674 r. kanclerz i hrabia Magnus Gabriel de la Garde odziedziczył całą posiadłość po swojej matce Ebbie Brahe.

Wszystko, na co natknął się Magnus Gabriel de la Garde, miało zostać udoskonalone i przebudowane na wspaniałe zamki. De la Garde był już właścicielem zamku Karlsberg w Sztokholmie, zamku Makalös w Kungsträdgården, zamku Venngarn w Sigtunie i zamku Läckö w Västergötland nad jeziorem Vänern, a architekt Nikodem Tessin Starszy został zatrudniony jak zwykle.

Do istniejącego budynku głównego dobudowano trzecią kondygnację, a dziedziniec został przebudowany. Kościół w Ödeby został również odbudowany w tym samym czasie. W drugiej połowie XVII wieku państwo wycofało się z wielu posiadłości szlacheckich, a de la Garde został z zamkiem Venngarn, gdzie później zmarł.

Na początku XVIII wieku Karol XII prowadził wojnę z Rosją, a wzięci jeńcy byli przetrzymywani w zamku Kägleholm. W 1712 roku zamek spłonął i nigdy nie został odbudowany.

3. Ruiny zamku Nyköpingshus w Nyköping

Nyköpingshus został zbudowany na początku XII wieku jako średniowieczny zamek obronny, prawdopodobnie pod przywództwem Birgera Jarla.

Jednym z najbardziej znanych wydarzeń w Nyköpingshus jest to, które stało się znane jako Nyköpings gästabud. W 1317 roku król Birger Magnusson zaprosił swoich braci Erika i Valdemara na przyjęcie do zamku. Impreza zakończyła się jednak tym, że król zamknął swoich braci i wrzucił klucz do rzeki, gdzie później zginęli.

W XVI wieku Gustaw Waza przejął zamek i kazał go rozbudować i wzmocnić, między innymi, wieżami armatnimi. Zamek zachował jednak swój średniowieczny charakter, który zmienił się dopiero, gdy władzę przejął syn Gustawa Wazy, książę Karol. Kazał on przebudować zamek w piękny renesansowy zamek.

Kiedy Nyköpingshus ucierpiał w pożarze w 1665 roku, spłonął również imponujący zamek. Nigdy go nie odbudowano, ale pozostałe części były wykorzystywane jako więzienie i magazyn. Dziś ruiny można oglądać, a latem w Wieży Królewskiej organizowane są wystawy.

4. Ruiny zamku Johannisborg w Norrköping

W 1613 r. zamek Johannisborg zaczął być budowany przez księcia Johana z Östergötland jako rezydencja i ochrona dla miasta Norrköping. Budowę zlecono prawdopodobnie holenderskiemu architektowi Hansowi Flemingowi.

Niestety, budowa trwała długo i zanim zamek został ukończony w 1639 roku, książę i księżna już nie żyli.

Kiedy Norrköping zostało najechane przez wojska rosyjskie w 1719 roku, zamek Johannisborg został spalony wraz z wieloma innymi budynkami w mieście. Kamień i cegły z zamku zostały wykorzystane do budowy innych budynków, ale wieża bramna została ocalona. W 1935 r. Johannisborg został uznany za budynek zabytkowy.

5. Ruiny zamku Stjärnorps w Linköping

Zamek Stjärnorps został zbudowany w latach 1655-1662, na terenie ówczesnej parafii Vreta Kloster, przez hrabiego i feldmarszałka Roberta Douglasa. Zamek został zaprojektowany przez znanego architekta Nikodema Tessina Starszego, który był również architektem m.in. pałacu Drottningholm.

Mówi się, że Robert Douglas i jego szwagier Axel Lillie postanowili zbudować własny zamek po powrocie z pokoju westfalskiego. Robert zbudował Stjärnorp, a Axel zamek Löfstad w gminie Norrköping. Zamki miały być tak wysokie, aby mogli się widzieć z najwyższego piętra i wysyłać sobie sygnały pozdrowienia.

Żona Roberta, Hedvig, przeżyła męża o 40 lat i zarządzała Stjärnorp z wielką wprawą. W następnym pokoleniu zamek był również zarządzany przez kobietę, Beatę Stenbock, przez wiele lat.

Wszystkie budynki w Stjärnorp zostały zniszczone przez gwałtowny pożar 12 maja 1789 roku. Większość budynków została szybko odbudowana, ale niestety nie było pieniędzy na odbudowę głównego budynku. Ruiny nie są dostępne dla zwiedzających.

6. ruiny zamku Stegeborg w pobliżu Söderköping

Najstarsze części ruin zamku Stegeborg pochodzą z początku XIII wieku. Nazwa "Stegeborg" ma związek z kłodami i odnosi się do pali używanych w wodzie do blokowania wejścia do Söderköping.

W XVI wieku król Jan III rozbudował zamek w imponujący renesansowy pałac. Stegeborg służył jako rezydencja królewska do 1689 roku, kiedy to zamek został opuszczony po okresie rozpadu. Następnie zamek stał opuszczony aż do 1731 roku, kiedy to parlament zdecydował, że należy go zburzyć.

7. ruiny zamku Brahehus w Gränna.

Per Brahe Młodszy zlecił budowę Brahehus w latach 1638-1651. Dom miał być rezydencją wdowy po jego pierwszej żonie Kristinie Katarinie Stenbock, ale zmarła ona przed jego ukończeniem.

Altana była później używana jako pensjonat, a Per Brahe prawdopodobnie nie korzystał z niej zbyt często.

Brahe zmarł w 1680 roku, a w 1708 roku Brahehus został zniszczony w wyniku pożaru. Dziś jest to tylko ruina, ale widok jest nadal niesamowity.

8. Ruiny zamku Visingsborg na wyspie Visingsö

Tuż obok terminalu promowego na Visingsö znajdują się ruiny zamku Visingsborg, który jest prawdopodobnie najważniejszą atrakcją wyspy. Była to niegdyś potężna posiadłość, która pod koniec XVII wieku należała do Pera Brahe Młodszego.

W czasach świetności zamek był domem dla dużej liczby gospodarstw i dworów, a pod koniec jego istnienia służył jako więzienie, gdy miała miejsce reforma, a państwo musiało skonfiskować majątek i odebrać bogactwo.

Późnym wieczorem 22 grudnia 1718 r., gdy większość podoficerów spała, Johan Rasch postanowił zapalić fajkę. Nie wiadomo dokładnie, jak rozprzestrzenił się ogień, ale choć żołnierze próbowali go ugasić, nie udało się go powstrzymać. Nie otrzymali też żadnej pomocy od więźniów, jeśli wierzyć ich późniejszym skargom.

9. Ruiny zamku Gräfsnäs w Alingsås

Ruiny zamku Gräfsnäs poza Alingsås w Västergötland były pierwotnie (prawdopodobnie) średniowiecznym domem, który został przekształcony w zamek w XVI wieku przez hrabiego Stena Erikssona Leijonhufvuda.

W 1634 roku zamek spłonął doszczętnie, ale został odbudowany jako duży renesansowy zamek. Zamek był uważany za jeden z najwspanialszych w całym Västergötland z 50 pokojami, dwiema wieżami, trzypiętrowym centralnym punktem i angielskim parkiem. Gräfsnäs pozostawał w rękach rodziny Leijonhufvud do 1724 roku.

Gräfsnäs płonął trzykrotnie: w 1634, 1734 i 1834 roku. W 1834 roku Otto Ulfsparre kupił zamek za 110 000 dzbanów brandy, a kiedy napis został ukończony, zamek spłonął. Podjęto próby odbudowy, ale zamek stawał się coraz mniej zadbany, a kiedy zniknął dach, szybko popadł w ruinę.

10. ruiny zamku Bohus w Kungälv, Szwecja.

Obszar wokół ujścia rzeki Göta był niegdyś pograniczem nordyckim, gdzie spotykały się Norwegia, Dania i Szwecja. Twierdza Bohus była broniona przez Norwegów, Duńczyków i Szwedów i była oblegana w sumie 14 razy, co jest rekordem nordyckim. 

Eryk i Waldemar kontrolowali znaczną część zachodniej Szwecji na początku XIV wieku, a konflikty doprowadziły do historycznych wydarzeń, takich jak "Igrzyska w Håtuna" i "Uczta w Nyköping" na początku XIV wieku. Dom w Nyköping. Ani król Birger Jarl, ani norweski król Haakon V Magnusson nie chcieli, aby Eryk i Valdemar mieli zbyt dużą władzę i próbowali odebrać Erykowi zamek Ragnhildsholmen. Kiedy Eryk odmówił, rozpoczęło się oblężenie zamku.

Twierdza Bohus przeszła przez wiele oblężeń, ale najsłynniejszym z nich jest to znane jako "Bitwa Bahusa". W 1566 roku Szwedzi zdobyli twierdzę i poszło im tak dobrze, że udało im się nawet podnieść szwedzką flagę na Czerwonej Wieży. Wtedy jeden z Norwegów postanowił poświęcić swoje życie i wczołgał się pod wieżę z prochem strzelniczym. Szwedzi zginęli natychmiast, a oblężenie zakończyło się niepowodzeniem.

Na mocy pokoju w Roskilde w 1658 r. Bohuslän stał się szwedzki, ale najgorsze oblężenie w historii miało miejsce latem 1678 r., kiedy 15 000 Duńczyków i Norwegów poddało 800 szwedzkich i fińskich obrońców zmasowanym atakom w ciągu dwóch miesięcy. W ostatniej chwili przybyły szwedzkie posiłki i wróg się poddał. Twierdza była teraz w dużej mierze zniszczona, a w 1789 r. podjęto decyzję o jej zburzeniu.

11. Ruiny zamku Visborg na Gotlandii

Budowa Wisborga rozpoczęła się już w XV wieku od dużego muru, kilku wież, szeregu domów z zamkiem głównym i zamkiem zewnętrznym. Wewnątrz murów obronnych o długości 3,6 km znajdował się kościół zamkowy, gospoda, blokhauz, piekarnia, zaopatrzenie, skład drewna i wiele innych budynków.

Wisborg był wielokrotnie atakowany przez Szwedów, Duńczyków i Niemców. Wisborg był duński przez około 200 lat. Miało tu miejsce wiele aktów piractwa, a najsłynniejszymi piratami byli Eryk Pomorski, Ivar Axelsson Tott i Sören Norby.

W 1679 roku, wraz z zawarciem pokoju w Lund, Duńczycy pozostawili zamek Szwedom. Zamek został zburzony i wysadzony w powietrze przez Duńczyków i pozostały po nim tylko ruiny. Kamień z ruin zamku został następnie wykorzystany w połowie XVIII wieku do odbudowy zamku w Sztokholmie, który spłonął.

12. ruiny zamku Eksjöhovsgård w Sävsjö.

Miejsce, w którym znajdują się ruiny zamku, zostało po raz pierwszy wspomniane w 1287 roku i uważa się, że mogła to być farma myśliwska Stena Sture. Stureätten posiadał farmę w latach 1420-1616, po czym marszałek polny C.M. Lewenhaupt otrzymał ją od korony w zamian za swoje usługi.

Lewenhaupt zbudował duży trzypiętrowy kamienny dom, ale nigdy nie został ukończony, ponieważ zmarł w 1666 r. Jego spadkobiercy chcieli dokończyć budowę, ale państwo i Karol XI wycofali wiele nieruchomości. W 1730 r. zamek został przekazany Juliusowi de la Garde, który zburzył trzecie piętro i przeniósł wejście.

W 1765 r. zamek przejęła spółka górnicza Fredriksberg, ale została ona rozwiązana w 1809 r., a w 1812 r. miedziany dach zamku został sprzedany, jakby sam w sobie był wart fortunę. Bez dachu zamek Eksjöhovsgård popadł w ruinę. Został odnowiony i jest otwarty dla zwiedzających.

13. ruiny zamku Borgholm na wyspie Öland

Zamek Borgholm jest dziś ruiną zamku zbudowanego na Olandii w XIII wieku i przebudowanego w XVII wieku na wielki barokowy pałac przez Karola X Gustawa. Przez lata przewinęło się tu wiele osób, od królów i komorników po rzemieślników i więźniów. Dziś zamek Borgholm jest jednym z największych celów turystycznych na Olandii, znanym również jako "najpiękniejsza ruina w regionie nordyckim" i największa ruina zamku w Szwecji.

Kiedy Gustaw Waza podbił Borgholm od Duńczyków w 1523 roku, zamek był poważnie uszkodzony i wymagał naprawy. W tym czasie nie było pieniędzy na renowację, więc to syn Gustawa Wazy, Johan III, uratował zamek przed zniszczeniem. Zbudował on wspaniały renesansowy zamek z czterema narożnymi wieżami.

Pomimo wyzwań, zamek miał przed sobą kolejny okres świetności. Następca tronu, Karol Gustaw, późniejszy Karol X Gustaw, zarządził przebudowę zamku w wielki barokowy pałac. Plany były imponujące, a budową kierował znany architekt Nikodem Tessin Starszy. Jednak budowa nigdy nie została ukończona i została zatrzymana w 1709 roku.

Po 1709 roku zamek Borgholm powoli popadał w ruinę, aż do 14 października 1806 roku, kiedy to spłonął.

14. ruiny zamku Kronoberg w Växjö

W XV wieku biskup Växjö zbudował fortyfikację na wyspie na jeziorze Helga. Początkowo fortyfikacja nie była zbyt duża, ale z czasem przekształciła się w zamek z kamienia i drewna. Twierdza została zniszczona w 1469 r. przez Duńczyków, ale biskupi nie poddali się. Po zawarciu pokoju w 1472 r. zbudowali nowy zamek.

Podczas reformacji w XVI wieku majątek kościoła został skonfiskowany przez koronę. Gustaw Waza nie mógł uchronić się przed niezadowoleniem i buntem. Największym zagrożeniem był Nils Dacke, który w 1542 r. wszczął wojnę domową. Walki z oponami. Podczas waśni Dacke i jego ludzie zdobyli zamek Kronoberg, skąd poprowadzili rebelię.

Dacke był silny, ale Gustaw Waza był silniejszy. Rebelia Dacke została stłumiona, a następnie Gustaw Waza rozbudował swój zamek w typowy zamek Wazów z dużymi okrągłymi narożnymi wieżami. Rok 1612 był ostatnim, kiedy zamek służył jako granica podczas duńskiego oblężenia. Po pokoju w Brömsebo w 1645 r. zamek popadł w ruinę i wkrótce stał się ruiną.

15. ruiny zamku Bergkvara w Växjö

Od XIV wieku była to rezydencja rycerzy i giermków. W 1420 r. przejęła ją rodzina Trolle, w której Arvid Trolle był również szwedzkim radnym i sędzią w Östergötland z około 1000 gospodarstw, który odziedziczył kolejne 475 gospodarstw w Skanii.

Bergkvara była zatem jedną z największych posiadłości, jakie kiedykolwiek znaleziono w krajach nordyckich.

W 1470 r. zbudowano sam kamienny dom. Okoliczne farmy zostały spalone dwukrotnie, w 1467 i 1469 roku, a podczas wojny z Dacke w latach 1542-43 Gustav Olofsson Stenbock, właściciel kamiennego domu Torpa, został zmuszony do schronienia się w Berkvara, ponieważ zamek był odporny na ataki.

Dziś jest to ciche i spokojne miejsce tuż obok jeziora. Sąsiadująca farma Bergkvara jest prywatna i nie można jej zwiedzać, ale ścieżka prowadząca do ruin zamku jest otwarta dla zwiedzających.

16. ruiny zamku Lyckå w Karlskronie, Szwecja.

Blekinge należało głównie do Danii aż do pokoju w Roskilde w 1658 roku, a jego historia charakteryzowała się walkami między duńskimi i szwedzkimi panami. W 1545 r. władca Lyckå otrzymał królewski nakaz budowy "stałego domu".

Obywatele i rolnicy zostali poproszeni o pomoc w budowie zamku, ale mimo to nie został on ukończony aż do lat 60-tych XV wieku.

W 1564 r., podczas nordyckiej wojny siedmioletniej, zamek Lyckå został oblężony przez wojska szwedzkie. Zamek został splądrowany i podpalony, ale wkrótce został odbudowany przez Duńczyków. Kiedy Lyckå utraciło prawa miejskie w 1600 r. na rzecz Kristianopel, gubernator hrabstwa przeniósł się tam, a zamek został zniszczony. Dziś ruiny można zwiedzać.

17. ruiny zamku Sölvesborg w Sölvesborg.

Sölvesborg to zrujnowany zamek, a powodem, dla którego został nazwany zamkiem, jest fakt, że w Sölvesborg przebywała rodzina królewska. Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z 1263 roku, a na początku XIV wieku za panowania duńskiego króla Eryka Menveda zbudowano dwie ogromne wieże. Na początku XV wieku przebywali tu królowa Danii Małgorzata i Eryk Pomorski.

W połowie XVI wieku szwedzkie wojska spustoszyły Blekinge podczas nordyckiej wojny siedmioletniej. 6 września 1564 r. władca Verner Parsberg musiał uciekać z Sölvesborg i przed opuszczeniem miasta podpalił zamek. Ruiny zamku Sölvesborg służyły jako kamieniołom w XVIII wieku.

18. Ruiny zamku Haga w Sztokholmie

Pod koniec lat siedemdziesiątych XIX wieku Carl Fredrik Adelcrantz był pierwszym z sześciu różnych architektów, którzy zaprojektowali pałac w Haga Park. Pałac miał przypominać Świątynię Apolla w Wersalu, a w 1785 roku Gustav III (król teatru) kupił obszar Brahelund w Haga Park, gdzie miał umieścić pałac.

19 sierpnia 1786 r. w Haga Park położono pierwszy kamień do wiersza i muzyki Carla Michaela Bellmana. W tym miejscu 650 żołnierzy i 150 żołnierzy rosyjskich pracowało nad budową fundamentów "Wielkiego Zamku Haga".

Architekt Luis Jean Desprez miał ostatnie słowo z Gustawem III w kwestii wyglądu pałacu. Król dodał dłuższe skrzydła po obu stronach i 70 kolumn, aby pomieścić kolekcje obrazów z Francji i Włoch, teatr, sale bankietowe i zakwaterowanie dla całego dworu.

Król Gustaw III został zamordowany podczas balu maskowego 29 marca 1792 r. w Pałacu Królewskim. Prace nad pałacem zostały anulowane, a pałac Haga nigdy nie został ukończony. Wszystkie zabytkowe artefakty, które mogłyby znajdować się w "Stora Haga", zostały umieszczone w 1794 r. w Muzeum Antycznym Gustawa III w jednym ze skrzydeł Pałacu Sztokholmskiego, które można odwiedzić.

W Haga Park Museum znajduje się bardzo szczegółowy (arcydzieło) drewniany model zamku autorstwa stolarza Chistophera Borenstranda, w którym można zobaczyć wszystkie szczegóły wewnątrz Stora Haga.

19. Ruiny zamku Jönköping w Jönköping

W XIII wieku (Jönköping House) w Jönköping zbudowano klasztor franciszkanów, ale po reformacji budynek stał się zamkiem królewskim i ważną twierdzą graniczną. W 1439 r. odbyło się tu spotkanie przedstawicieli Szwecji i Danii, którzy obalili Eryka Pomorskiego.

W 1556 r., z inicjatywy Gustawa Wazy, zamek został przebudowany na twierdzę, a w 1567 r. zarówno zamek, jak i miasto zostały doszczętnie spalone w obliczu groźby duńskiego ataku. Przez 30 lat zamek leżał w ruinie, ale na początku XVII wieku został przebudowany na jedną z największych fortec w kraju, zajmującą powierzchnię 10 hektarów.

W 1737 roku cały zamek spłonął i nigdy nie został odbudowany. Wszystko, co można dziś zobaczyć, to małe ruiny za tym oknem - okno do historii.

20. Ruiny zamku Näs na wyspie Visingsö

Zamek Näs został zbudowany w XII wieku i był jednym z pierwszych szwedzkich zamków, zamkiem narodowym i bankiem narodowym. W 1318 roku zamek został zastawiony przez króla Birgera Magnussona Duńczykom. Zamek został spalony po bitwach w 1318 roku, kiedy król Birger przebywał na wygnaniu.

Zamek został spalony w 1318 r. podczas bitwy o królestwo. Zamek był strategicznie położony na południowym krańcu Visingsö i istnieją opowieści o skarbcu, który został tu umieszczony.

Nazwy wymienione tutaj to ruiny zamku Näs, zamek Visingsö, ruiny zamku Näs i Näsborg.

21. Vasaborgen - zrujnowany zamek w Uppsali.

Budowa Vasaborgen rozpoczęła się w 1549 r. jako część serii zamków Vasaborgen mających chronić współczesną Szwecję. W 1567 r. ukończono pierwsze części, a w tym samym roku w lochach zamku doszło do słynnych morderstw Sture. Zamek spłonął 23 kwietnia 1572 roku i został odbudowany jako renesansowy pałac przez Johana III.

W 1702 r. w Uppsali miał miejsce poważny pożar, który dotknął również zamek. W 1744 r. drewniany zamek został skrócony, a w 1762 r. budowa została przerwana z powodu braku funduszy.

Nie znalazłem więcej ruin zamków w Szwecji, ale może jest ich więcej?

• Ruiny zamku Hultaby poza stodołą Vetlanda Ann-Louise Paulsson do.