Blog gościnny: Z Dubrownika do Salonik

Sobota i gościnny blog z Elisabeth Haug

Z Dubrownika do Safari Beach było 16 kilometrów. Powinno być całkiem szybko, pomyśleliśmy. Po prostu wiać w dół. NIE 🙂 Utknęliśmy na przejściu granicznym między Chorwacją a Czarnogórą. Fajnie mieć kampera, poszedłem spać i czytałem, Elias chodził po samochodzie. Dalsza droga była poniżej wszelkiej krytyki, jechaliśmy około 45 km po europejskich drogach, na szczęście były fantastyczne widoki i wiele do zobaczenia podczas podróży. Minęliśmy Sveti Stefan i wiele ładnych miast.

Awaria silnika na skrzyżowaniu

Kiedy zaczęliśmy się zbliżać, zostało około 5 minut, samochód zgasł na środku skrzyżowania. Całkowicie martwy. Nie działały nawet światła awaryjne.

Szybko zdaliśmy sobie sprawę, że problemem jest akumulator, wybiegłem z trójkątem ostrzegawczym, zacząłem machać do samochodów z tyłu, a Per zaczął wyrywać dywaniki, aby dostać się do akumulatora (co jest bardzo niechlujne).

Bardzo prawda, słupek plusowy został wytrzęsiony, potem są złe drogi. 🙂 Precz z trójkątem ostrzegawczym, do samochodu i na kemping. Uff!!!

Czarnogóra, Kemping Safari Beach

Co za wspaniały kemping, dostaliśmy miejsce tuż przy plaży, a następnie bardzo blisko centrum serwisowego. Fajnie, że Elias może sam pobiec do toalety, nie gubiąc się. Kiedy wynieśliśmy meble i zamierzaliśmy wypić drinka przed kolacją, nasi nowi sąsiedzi (Niemcy) przyszli z kolacją dla Eliasa i powitali nas. Plaża jest ładna, piaszczysta, ciepła i przyjemna w wodzie. Do rynku było około 10 minut rowerem, więc mogliśmy kupić jedzenie.

Na kempingu spotkaliśmy Karlheinza, obozowicza z klasą 🙂 Od wielu lat jeździł ze swoją żoną Iris i kiedy usłyszeli, że jedziemy do Albanii, pomyślał, że oczywiście powinniśmy pojechać na wybrzeże. Powiedział: "Jeziora!!!, to jest to, co macie w Szwecji!!!". Jedź tam, my pojedziemy za Tobą! Tak, tak, w Szwecji są jeziora, to prawda.

Posłuchaliśmy Karlheinza i pojechaliśmy do małego miasteczka o nazwie Kavaje, na południe od Durres. Kiedy byliśmy już na drodze, tak, drodze i drodze, zastanawialiśmy się, czy nie zostaliśmy oszukani. To nie była dokładnie autostrada. Nasz GPS nie miał pojęcia, jak przebiegają drogi, mówił: skręć w prawo, skręć w lewo, mimo że nie było drogi, w którą można by skręcić. W końcu, po kilku, ale wciąż płynnych błędach, dotarliśmy na miejsce. Raj!!!

Albania, kemping PaEmel

To jest "kemping bohemy", super przytulny i opuszczony. Całkowicie cicho i bez zamieszania. Kemping miał restaurację na małej wyspie, gdzie serwowano między innymi świeże ryby, bardzo dobre. Drugiego dnia przyjechali Karlheinz i Iris. Bardzo mili i zjedliśmy razem kolację w hotelu obok. Włoscy właściciele, więc w menu było włosko, dobrze i bardzo tanio. Jeśli potrzebowaliśmy pojechać do Kavaje (12 km), personel kempingu podwiózł nas bezpłatnie 🙂 .

Droga między PaEmel w Albanii a Salonikami w Grecji

Z pewną nerwowością ruszyliśmy do Grecji, wiedząc, że będziemy przejeżdżać przez Albanię. Podróż rozpoczęliśmy jadąc drogą SH 71. Na początku jechało się całkiem dobrze, a widoki były fantastyczne. Podczas podróży SH71 widzieliśmy wiele różnych zwierząt, niektóre bardziej niezwykłe niż inne. Widzieliśmy: krowy, konie, osły, gęsi, kury, węże, żółwie, kozy i owce (na drodze !!!).

Po kilku kilometrach i godzinach droga zaczęła wyglądać jak w budowie i ostatecznie była tak zła, że nie odważyliśmy się kontynuować. Podjęliśmy decyzję, aby zawrócić i pojechać przez Elbasan, gdzie wiedzieliśmy, że jest droga europejska. W końcu dotarliśmy na miejsce i europejska droga stała się faktem 🙂 .

Nie była też wspaniała, ale jeśli porównać ją do SH71, była świetna. Ta droga zabrała nas do Grecji przez piękne jezioro Orhid. Granica była całkowicie opustoszała, jej przekroczenie zajęło 5 minut. Potem czekało nas 20 mil po najlepszych drogach wakacji. Jakie dobre autostrady były aż do Salonik.

Kemping Agiannis

Fajnie być w Grecji, pewnie nie pomyślałbym, że dotrzemy aż tutaj. 🙂 Trochę kłopotów na drodze. 5 dodatkowych dni w Dubrowniku, które pozwoliły nam poznać nowych przyjaciół, Hannę Maję i Roberta oraz ich dzieci. Nie doszłoby do tego, gdyby nie zepsuta lodówka. Rzeczy pewnie i tak mają swoje znaczenie.

Wybraliśmy ten kemping tylko dlatego, że był po prawej stronie miasta, nad morzem i wyglądał ładnie w Internecie. Jest w porządku, uroczy, ale nie na szczycie listy. Przytulny, z dobrym zapleczem sanitarnym i ładną restauracją z pięknym widokiem na całe Saloniki.

Zostaniemy tu na kilka dni, aby w weekend (kiedyś) rozpocząć podróż na północ. Mamy mnóstwo czasu, a prom z Ventspils (Łotwa) jest zarezerwowany na piątek 11/8, 266 mil, bez poronień 🙂 Wydaje się, że nowe przygody rozpoczną się nawet w przyszłym tygodniu. 🙂

Przegapiłeś ostatni post o podróży? Przeczytaj Teraz jest półmetek